25/3/08

Αχ ψυχούλα μου... πόσο ζυγίζεις...;;;

Κατά τη διάρκεια της ακμής του πνευματισμού γύρω στο 1900, έγιναν πολλά μακάβρια πειράματα, κατά τα οποία ετοιμοθάνατοι τοποθετούνταν πάνω σε μια ειδική ζυγαριά και ζυγίζονταν πριν, κατά το θάνατο και μετά το θάνατο.

Πολλοί από τους επιστήμονες που έκαναν αυτά τα πειράματα ανέφεραν ότι ακριβώς τη στιγμή του θανάτου συνέβαινε μια αναπάντεχη και ανεξήγητη μείωση βάρους, συνήθως της τάξης των 20-30 γραμμαρίων. Αυτό το εξέλαβαν ως απόδειξη για το ότι η ψυχή τη στιγμή εκείνη εγκατέλειπε το σώμα.

Η μείωση του βάρους μπορεί επίσης να οφείλεται στην εκπνοή και την ατμοποίηση, και σήμερα οι περισσότεροι επιστήμονες θεωρούν ότι τα αποτελέσματα εκείνων των πειραμάτων αντικατοπτρίζουν κυρίως το πνεύμα της εποχής για την ύπαρξη της ψυχής παρά ένα πραγματικό φαινόμενο.



Ένα μυαλό απρόθυμο να θεωρήσει ή ακόμα και ψυχρό για να καθοδηγηθεί,
τα πιο βαρύνοντα στοιχεία μας πρέπει πάντα να αποτύχουν να εντυπωσιάσουν. Θα επιμείνει στη λήψη αυτού
στοιχεία στα κομμάτια και την απόρριψη του στοιχείου από το στοιχείο. Καθώς όλα τα γεγονότα έρχονται μεμονωμένα, καθένα
ποιος τους απομακρύνει ένας-ένας καταστρέφει τον όρο κάτω από τον οποίο η πεποίθηση
από μια νέα αλήθεια θα μπορούσε πάντα να προκύψει στο μυαλό
F.C.S. Schiller (1922)

Πως, λέει, η ψυχή μπορεί να είναι ύλη και αν συμβαίνει αυτό τότε έχει και βάρος. Και πως τη στιγμή που πεθαίνεις χάνεις 21 γραμμάρια, όσο ακριβώς - λέει - ζυγίζει η ψυχή σου.

Πώς να χωρέσουν τόσα πολλά σε τόσο λίγα γραμμάρια;

Μόνο ένα χαμόγελο που βγαίνει από την ψυχή σου τη στιγμή που κάποιος το έχει ανάγκη μπορεί να βαραίνει πιο πολύ κι από το βαρύ υλικό της γης. Μια σταγόνα δάκρυ μπορεί να πέσει σαν μολύβι και να χαράξει για πάντα το πρόσωπο. Μια μόνο λέξη αληθινή μπορεί να μοιάσει ασήκωτη σ' αυτόν που ακούει. Ένα απαλό άγγιγμα, μια απειροελάχιστη επαφή, είναι φορές που μπορεί να σηκώσει το βάρος όλης της γης.

Ένα μονάχα ψήγμα συναισθήματος - θυμού, χαράς, λύπης, αγάπης, μίσους, έρωτα - λυγίζει τα γόνατα σ' όποιον το κουβαλάει. Μια και μόνη ανάμνηση, μια τόση δα θύμηση, είναι ικανή να μετατραπεί σε βαρύ φορτίο για μια ολόκληρη ζωή.

Ένας κόκκος μόνο ευαισθησίας, ανθρωπιάς, περηφάνιας, ειλικρίνειας, αξιοπρέπειας κι ένα ελάχιστο ίχνος εγωισμού, ανασφάλειας, κακίας φτάνουν για να κάνουν τη διαφορά και να γείρουν τη ζυγαριά προς το μέρος σου.

Εκτός κι αν τα 21 γραμμάρια είναι ό,τι μένει ύστερα από μια ζωή, μια και η ψυχή υπάρχει για να δίνει, να δίνεται.

Για περισσότερες πληροφορίες, κοινώς για όσους θέλουν να ξεσκονίσουν το θεματάκι μπορούν να κοιτάξουν και στα:

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

30 γραμμάρια (Ταινιάρα)