Μαλβίνα Κάραλη 6 χρόνια απουσίας

Η Μαλβίνα Κάραλη (3 Φεβρουαρίου 1954 - 7 Ιουνίου 2002) ήταν Ελληνίδα συγγραφέας, σεναριογράφος, δημοσιογράφος και τηλεοπτική περσόνα. Γεννήθηκε στον Πειραιά και το πραγματικό της όνομα ήταν Μαρία -Ελένη Σακκά.

Απόφοιτη του Αρσάκειου. Σπούδασε κυβερνητική στο Παρίσι. Εργάστηκε επί χρόνια σαν δημοσιογράφος σε εφημερίδες όπως η Απογευματινή και η Ελευθεροτυπία και σαν αρθρογράφος στα περιοδικά Φαντάζιο, Επίκαιρα, Γυναίκα, Κλικ, 01, με στήλες που άφησαν εποχή όπως το Επ΄Αυτοφόρω (Γυναίκα) και "Σαββατογεννημένη" (στο περιοδικό Symbol της εφημερίδας Επενδυτής, άρθρα που κυκλοφόρησαν μετά το θάνατό της στην ομώνυμη συλλογή).

Η τηλεοπτική της καριέρα ξεκίνησε στην ΕΡΤ και συνέχισε στους τηλεοπτικούς σταθμούς Seven X, ΑΝΤ1, ΣΚΑΙ, Mega channel, STAR κ.α.

Οι πιο δημοφιλής εκπομπές της ήταν το Mea Culpa (Seven X), Malvina Live (ΣΚΑΙ), Μalvina Hostess (Mega), Malvina Rixten (STAR). Ο χαρακτήρας αυτών των τηλεοπτικών σόου, που συνήθως προβάλλονταν πριν ή μετά το κεντρικό δελτίο ειδήσεων, ήταν επιθεωρησιακός. Η κριτική και η διακωμώδηση της πολιτικής και των προσώπων της, τελικά την μετέτρεψαν σε χρυσό αουτσάιντερ των τηλεοπτικών καναλιών: όλοι αγαπούσαν τις τηλεθεάσεις της, αλλά κανείς δεν είχε την (πολιτική) πολυτέλεια να την φιλοξενήσει στις συχνότητές του.

Παράλληλα, ως σεναριογράφος τιμήθηκε με δύο κρατικά βραβεία σεναρίου για τις ταινίες "Ξένια" (1989) του Πατρις Βιβάνκος και "Κρυστάλλινες Νύχτες" (1992) της Τωνιας Μαρκετακη. Συνυπέγραψε επίσης τα σενάρια στις ταινίες "Αρχάγγελος του Πάθους" (1987) του Νικου Βεργιτση και "Ζωή Χαρισάμενη" (1993) του Πατρις Βιβανκος.

Έγραψε τα βιβλία "Αθώος σαν αγαπημένος" (εκδ. Κατανιώτη), "Τα κορίτσια της Σαβάνα" (εκδ. Νεφέλη), "Πιο πολύ, πιο πολλοί" (εκδ. Αστάρτη), τη συλλογή δημοσιευμάτων "Ο έρωτας και άλλες πολεμικές τέχνες" από την περίοδο 1989-1996 (εκδ. Κάκτος) και σειρά πέντε βιβλίων μαγειρικής υπό τον γενικό τίτλο "Η κουζίνα της Μαλβίνας-Μαλβινέζικα" (εκδ. Αστάρτη). Επίσης, έγραψε την μυθιστορηματική βιογραφία της Αλικης βουγιουκλακη ("Γλυκό κορίτσι").

Έκανε τρεις γάμους και απέκτησε τρία παιδιά. Ο δεύτερος γάμος της ήταν με τον σκηνογράφο, Γιώργο Πατσα και ο τελευταίος με τον συγγραφέα Διονύση Χαριτόπουλο.

Πέθανε στην Αθήνα τον Ιούνιο του 2002 ύστερα από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο.

Κλείνοντας το αρθρο-αφιερωμα για την Μαλβινα θέλω να παραθέσω κάποια λόγια που βρήκα, που νομίζω μας εκφράζουν όλους.

Πέρασαν έξι χρόνια από το θάνατο μιας -για μένα-υπέροχης γυναίκας. Το λέω αυτό γιατί πάντα μου άρεσε αυτό το στυλ γυναίκας. Δε ξέρω πως να εκφραστώ, τι να πω,συγκλονίστηκα από το χαμό της και ακόμα με συγκλονίζει. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που λες, όχι αυτός ο άνθρωπος είναι υπέροχος, είναι σημαντικός, δεν πρόκειται να πεθάνει ποτέ, τον χρειαζόμαστε. Υπάρχουν τόσοι ρύποι γύρω μας, πατάμε τόσα και τόσα λύματα και λάσπες, και υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που είναι σαν ένας φρέσκος αέρας, κάτι σαν φως,κάτι σαν μια δέσμη φωτός που μπαίνει σε ένα κατασκότεινο υπόγειο που μυρίζει μούχλα, και ο αέρας είναι βρώμικος. Μου ΄ρχονται στο μυαλό η Βουγιουκλάκη, η Μερκούρη, η Μαλβίνα, και λέω ε αφού τέτοιες προσωπικότητες φύγαν για πάντα από κοντά μας, ποιός είμαι εγώ που θα μείνω, και δεν έχω ούτε είχα τέτοια ψευδαίσθηση ποτέ βέβαια, αλλά με συγκλονίζει η απουσία τους,ειδικά της Μαλβίνας. Δεν έχω σκοπό να κάνω το πορτραίτο της αγίας Μαλβίνας, κάθε άλλο,ήταν άλλο πράγμα αυτή η γυναίκα. Μου άρεσε πολύ,ως άνθρωπος,ώς προσωπικότητα, είχε έντονη προσωπικότητα, έπιανε πάντα τους παλμούς γύρω της, είχε έμφυτο ταλέντο να προσεγγίζει τα πράγματα όπως τα έβλεπε εκείνη και δεν έπεφτε έξω. Ήταν πολύ καταρτισμένη, πανέξυπνη, μεγάλο μυαλό, ανοιχτό μυαλό, ατόφιος άνθρωπος, χωρίς φτιασίδια, ντόμπρα γυναίκα, και παρ΄ότι δεν την γνώρισα από κοντά, πιστεύω ήταν μια πλούσια ευαίσθητη ψυχή,μια μεγάλη καρδιά. Πολλούς ίσως ο λόγος της να τους σόκαρε, εμένα ποτέ, με συνάρπαζε. ΕΝΑΣ ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ένας ζωντανός άνθρωπος, που χαιρόσουν να είσαι μαζί του. Υπάρχουν χιλιάδες γυναίκες, διάφοροι τύποι,αυτός ο τύπος και αυτό το στύλ γυναίκας σπάνια το συναντάς. Αφού έφυγε η Μαλβίνα, είμαστε όλοι θνητοί…