Οι αριθμοί της ντροπής και η γραφειοκρατεία σε όλα της τα μεγαλεία!

Όλοι μας με την υπόθεση του 32χρονού στη Σίνδο μάθαμε ακόμα μια φορά πως έχουν τα πράγματα στον ΟΚΑΝΑ και έτσι έγινε πάλι επίκαιρο το θέμα των χρήστων ναρκωτικών που θέλουν να απεξαρτηθούν. Οι αριθμοί τα στοιχεία που ακολουθούν είναι απο έρευνα σε διάφορα site. Σίγουρα το θέμα είναι πιο σοβαρό από ότι πιστεύαμε..

Στη χώρα μας 7.500 άνθρωποι περιμένουν πέντε χρόνια να ενταχθούν στα προγράμματα του ΟΚΑΝΑ ώστε να απεξαρτηθούν από τα ναρκωτικά.

Το να είσαι το νούμερο 5.499 στη λίστα της ντροπής και να πεθαίνεις είναι δυστυχώς αναμενόμενο. Το να πεθαίνουν, όμως, άνθρωποι μέσα στα προγράμματα απεξάρτησης του οργανισμού ήταν ένα επτασφράγιστο, μέχρι στιγμής, μυστικό, που σοκάρει. Αλλά και φέρνει στην επιφάνεια τα αδιέξοδα των κυβερνητικών πολιτικών για τα ναρκωτικά.

*Τα στοιχεία που εξασφάλισε η «Κ.Ε.» και παρουσιάζει σήμερα είναι αποκαλυπτικά: Διαπιστώνεται από το 2002 μια ραγδαία αύξηση των θανάτων. Πολλοί επιστήμονες την αποδίδουν στην αλλαγή πολιτικής εκείνης της περιόδου, που «επέτρεπε» να γίνεται παράλληλη χρήση άλλων ουσιών μαζί με τα υποκατάστατα. Μια πολιτική που εφαρμόσθηκε για ανθρωπιστικούς λόγους και σιωπηρά συνεχίζεται μέχρι σήμερα, με αποτέλεσμα χρήστες που υποτροπιάζουν να παραμένουν στο πρόγραμμα.

*Αποτέλεσμα; Μόνο το 2006 στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη 31 άνθρωποι ενταγμένοι στα προγράμματα έχασαν τη ζωή τους. Ακόμη και σε επαρχιακές πόλεις από το 2002 μέχρι σήμερα πέθαναν 11 νέα παιδιά. Συνολικά από το 1996 που άρχισε να λειτουργεί ο ΟΚΑΝΑ η λίστα του θανάτου μετράει 83 χρήστες στην Αθήνα. Ποσοστά-ρεκόρ καταγράφηκαν το 2002 στην Αθήνα (1,23% σε σχέση με τον αριθμό χρηστών) και το 2004 στη Θεσσαλονίκη (1,84%).

Αμείλικτα νούμερα

*Η Άννα Κοκκέβη που επί των ημερών της άρχισε η ελαστική εφαρμογή της νέας πολιτικής, υποστήριξε, τότε, ότι πρέπει να δίνεται στους ασθενείς η δυνατότητα να συνεχίζουν τη θεραπεία στις μονάδες αντί να «απελαύνονται» με κίνδυνο να ξαναβρεθούν στην πιάτσα, όπου οι πιθανότητες θανάτου είναι πολλαπλάσιες. Της θέσαμε υπ' όψιν, τα επίσημα στοιχεία του ΟΚΑΝΑ. Θεωρεί ότι δεν υπάρχει σημαντική αύξηση θανάτων «δεδομένου ότι υπερτριπλασιάστηκαν και τα άτομα που εντάχθηκαν στα προγράμματα».
Οι αριθμοί, ωστόσο, επιμένουν: Στην Αθήνα από το 0,21% το 2001 (971 χρήστες - 2 θάνατοι) φτάσαμε το 2006 στο 0,90% (1.896 ασθενείς - 17 θάνατοι). Η κυρία Κοκκέβη σχολιάζει ότι αυτό μπορεί να οφείλεται και στο γεγονός «ότι οι ασθενείς ύστερα από μακρά αναμονή στις λίστες είναι φυσικό να εντάσσονται με περισσότερο επιβαρυμένη υγεία».

*Η Μένη Μαλλιώρη, που υπήρξε πρόεδρος του Οργανισμού (1997-99), επισημαίνει ότι η ποσοτική βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών λειτούργησε εις βάρος της ποιότητάς τους. «Είναι γεγονός πως την εξαετία 1996-2001 το σύνολο των θανάτων ήταν 31 (5 το χρόνο), ενώ την επόμενη πενταετία (2002-2006) εκτοξεύθηκαν στους 113 (23 το χρόνο), αύξηση που δεν είναι αναλογική με την αύξηση του αριθμού των θεραπευόμενων

»Η αύξηση αυτή δεν οφείλεται σε τυχαία γεγονότα. Απαιτείται σχολαστική μελέτη για να βγουν ασφαλή συμπεράσματα, δεν μπορεί κανείς όμως να μην τη συσχετίσει με τη χαλάρωση των αρχικά αυστηρών όρων παραμονής στο πρόγραμμα. Οι ουροληψίες για τον έλεγχο της παράλληλης χρήσης, λόγω του κόστους γίνονται όλο και αραιότερα. Η αύξηση του αριθμού των χρηστών χωρίς την παράλληλη αύξηση θεραπευτικού προσωπικού και η έλλειψη υπηρεσιών άμεσης παρέμβασης (υπάρχει μόνο ένα κέντρο στην Αθήνα) εξηγεί, νομίζω, τη σημαντική αύξηση των θανάτων στις μονάδες της Θεσσαλονίκης».
*Ο Χ. Κόκκορης, διευθυντής εφαρμογής προγραμμάτων ΟΚΑΝΑ, παραδέχεται ότι η ελαστική πολιτική ακυρώνει την ίδια τη θεραπευτική ουσία των προγραμμάτων απεξάρτησης: «Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι ο πληθυσμός του προγράμματος υποκατάστασης, από τη μακροχρόνια κατάχρηση ουσιών αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας τα οποία απειλούν τη ζωή του. Ένας επιπλέον παράγων κινδύνου είναι ότι συχνά συνεχίζουν την κατάχρηση εξαρτησιογόνων που τους οδηγούν έμμεσα σε τροχαία ή άλλα ατυχήματα».

*Ο πρόεδρος του ΚΕΘΕΑ Χ. Πουλόπουλος μας λέει ότι δεν είναι βέβαιο ότι οι θάνατοι αυτοί σχετίζονται με τοξίκωση από μη ενδεδειγμένη λήψη πρόσθετης ποσότητας μεθαδόνης ή άλλων ουσιών.

«Απόλυτα αυστηροί»

«Ενδέχεται η χαλάρωση των προδιαγραφών λειτουργίας, η ανοχή της παράλληλης μη ενδεδειγμένης χρήσης ουσιών και η συρρίκνωση των υπηρεσιών ψυχοκοινωνικής στήριξης να αναιρεί τα πλεονεκτήματα των δομημένων προγραμμάτων υποκατάστασης».

*Καταλήγουμε στον πρόεδρο του ΟΚΑΝΑ Γ. Φωτεινόπουλο, ο οποίος υποστηρίζει ότι η αυξητική τάση που παρουσιάζουν οι λίστες αναμονής δεν αφήνει περιθώρια για ελαστικότητα: «Η απόφαση για την αλλαγή της πολιτικής μας είναι μονόδρομος. Θα είμαστε απόλυτα αυστηροί. Όποιος εντοπίζεται να κάνει παράλληλη χρήση, θα φεύγει από το πρόγραμμα! Θα οδηγείται στις εννέα νέες μονάδες "μείωσης βλάβης" που θα δημιουργηθούν και τη θέση αυτών που φεύγουν θα παίρνουν άτομα από τις λίστες».

- Και πού θα βρεθούν χρήματα για αυτές οι μονάδες;

- Η απάντηση παραπέμπει, ως συνήθως, στο μέλλον: «Το υπουργείο Οικονομικών είναι έτοιμο να χρηματοδοτήσει τον ΟΚΑΝΑ. Σε λίγες ημέρες οι μονάδες της Καποδιστρίου και του Πειραιά θα επεκτείνουν τα ωράριά τους μέχρι τις 9 το βράδυ».

*Κανείς από τους φορείς δεν διαφωνεί με αυτή την αλλαγή. Στα χέρια της κυβέρνησης βρίσκεται η λύση, αρκεί να αντιληφθεί επιτέλους ότι δεν νοείται λιτότητα στο χώρο των ναρκωτικών!